میزان موفقیت آموزش فراگیر کودکان استثنایی از دیدگاه معلمان دوره ابتدایی شهرستان ساری

  اهداف: آموزش و پرورش در قرن بیست‌و‌یکم، 4 مولفه "یادگیری برای دانستن"، "یادگیری برای عمل‌کردن"، "یادگیری برای زیستن" و "یادگیری برای باهم‌زیستن" را مدنظر دارد. امروزه، آموزش فراگیر یکی از بارزترین و پرکشمکش­ترین موضوعات پیش‌روی سیاست­گذاران و متخصصان آموزشی در سراسر جهان است. هدف از این پ‍ژوهش بررسی میزان موفقیت طرح آموزش فراگیر از دیدگاه معلمان دوره ابتدایی شهرستان ساری بود.   روش‌ها: این مطالعه توصیفی در سال 1389 در معلمان دوره ابتدایی عادی، استثنایی و رابط شرکت‌کننده در طرح آموزش فراگیر در شهرستان ساری انجام شد و همه 60 نفر معلم به ‌صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، ویراست دوم پرسش‌نامه "سازمان پژوهش آموزش و پرورش استثنایی" بود. با کمک نرم‌افزار SPSS 18 از روش­های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل T تک‌نمونه­ای و آزمون فریدمن برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد .   یافته‌ها: اجرای طرح آموزش فراگیر در اداره امور مدرسه، رشد اجتماعی، رشد عاطفی، جایگاه و موقعیت اجتماعی، خودشناسی دانش­آموزان با نیازهای ویژه، تعامل دانش­آموزان با نیازهای ویژه با سایر دانش­آموزان و نوع رفتار دانش­آموزان عادی، موفق بود، اما در امور آموزشی دانش­آموزان با نیازهای ویژه، موفقیت چندانی نداشت.   نتیجه‌گیری: اجرای آموزش فراگیر در رشد ابعاد مختلف آموزشی دانش­آموزان با نیازهای ویژه مفید است.